چرا دوفصلنامه عدالت اجتماعی؟

اقامه عدالت اجتماعی، اقامه برترین ارزش اجتماعی است که با یک خلا جدی مواجه است: خلا عدالت پژوهی. عدالت پژوهی نیز توام با عدالت خواهی و اقدام است. در حقیقت، معرفت و عمل که دارای تاثیر و تاثر متقابل هستند، در این مسیر، توامان پیگیری می شوند. از این رو باید جریان عدالت پژوهی و عدالت خواهی را به نحوی تعریف کرد که تبدیل به یک امر واحد شوند نه دو عنصر در کنار هم.

به نظر می رسد که جریان عدالت پژوهی و اقامه عدالت در ایران با سه مشکل مواجه است:

  • نبود نظریه ناب اسلامی عدالت به عنوان معیار اقدام
  • تربیت نیرو و جریان سازی در تراز نیاز و اقتضائات عرصه عدالت پژوهی 
  • عدم تسری نظر به عمل و اثر

دوفصلنامه عدالت اجتماعی سعی خواهد داشت با هدف رونق بخشی بیشتر به فضای عدالت پژوهی در کشور، تلاش در شکل گیری بهتر جامعه عدالت پژوه و انعکاس افکار مختلف در این زمینه، نشریه ای را به صورت دوفصلنامه منتشر کند تا قدمی در راه کاهش خلاء های سه گانه نبود نظریه ناب اسلامی در حوزه عدالت، فقدان پژوهشگران توانمند در حوزه عدالت اجتماعی و عدم تلازم بین نظر و اثر بردارد.

یادداشت های دوفصلنامه

یکسان انگاری اشتباه
درجه یک، درجه n
عدالت به مثابه برابری
دم بی قدم قوای عاقله کشور
تضاد خون و خدا
اشتراکی گری از نوعی دیگر
سرمایه نابرابری
گریز فناورانه از دوگانه کارایی و عدالت
آمایش عادلانه کشاورزی
خلق عادلانه مهارت ها
عدالت ناهمگن؛ ناهمگنی آموزش
دام پنهان حکمرانی ۲۰۳۰
سند توقف در فهم عدالت
تنوع آموزشی؛ به اسم عدالت، به کام ثروت
حکایت خصوصیزاسیون تعلیم و تربیت
ظلم طبقاتی پایدار
آموزش بندگی اقتصاد
کنکور میزان ثروت
گرفتار مرتبه حیوانی عدل
در حصار خودساخته مذهب
بی عدالتی یعنی فقر و نابرابری
بازار «غیرانتفاعی»
به بهای یک عمر
فقه به مثابه تئوری اقامه عدل
در جستجوی رفاه عدالت محور
بررسی یک نزاع قدیمی
عدالت خواهی آخرالزمانی
پیشرفت عدالت محور در زمین جمهوری اسلامی ایران
عدالت پیچیده اسلامی
عدالت اجتماعی به مثابه فقه ترتیبات اجتماعی